I. Materiaal en proces: Oppervlaktebehandeling bepaalt de basisprestatieverschillen

Het productieproces voor stalen lamellenbuizen is relatief eenvoudig. Nadat de lamellen met de buisbody zijn gecombineerd door middel van wikkelen, lassen of stempelen, wordt alleen een basisbehandeling voor het verwijderen van roest (zoals zuurwassen en fosfateren) uitgevoerd, en sommige producten worden gecoat met gewone roestwerende verf. Hoewel dit proces kan voldoen aan de behoeften voor kortetermijngebruik, maakt het gebrek aan een langdurige beschermlaag op het oppervlak het gevoelig voor direct contact met lucht en vocht.

Gegalvaniseerde lamellenbuizen voegen een thermisch verzinkproces toe aan de stalen lamellenbuizen: de gevormde koolstofstalen lamellenbuizen worden ondergedompeld in gesmolten zink (bij een temperatuur van ongeveer 450°C), waardoor een gegalvaniseerde laag met een dikte van 85-120μm wordt gevormd op het oppervlak van de buisbody en lamellen. De zinklaag vormt een metallurgische binding met het basismateriaal, wat een veel sterkere hechting biedt dan gewone coatings. Dit procesverschil zet direct het kernverschil in corrosiebestendigheid tussen de twee producten vast — de gegalvaniseerde laag biedt actieve bescherming door middel van de "opofferingsanodebeschermingsmethode", terwijl de roestwerende verf op stalen lamellenbuizen alleen passieve isolatie biedt en gevoelig is voor afbrokkelen en falen.

II. Kernprestaties: Significante verschillen in corrosiebestendigheid en duurzaamheid

Corrosiebestendigheid is het grootste verschil tussen de twee soorten lamellenbuizen. In vochtige omgevingen met een luchtvochtigheid van meer dan 60% vertonen stalen lamellenbuizen, als ze niet tijdig worden onderhouden, doorgaans binnen 3-5 jaar duidelijke roest: er verschijnen rode roestvlekken op het oppervlak van de buisbody en de lamellen worden los door corrosie, wat leidt tot een afname van 15%-20% in warmteafvoerrendement. Bij gebruik in kustgebieden met veel zoutnevel of industriële stofomgevingen zal de roestsnelheid verder toenemen en kan de levensduur worden verkort tot 2 jaar.

Gegalvaniseerde lamellenbuizen vertonen daarentegen een sterke corrosiebestendigheid. In dezelfde vochtige omgeving kan de gegalvaniseerde laag de incubatietijd van roest verlengen tot meer dan 10 jaar. Zelfs als het oppervlak bekrast is, zal de zinklaag eerst oxideren, waardoor het koolstofstalen basismateriaal wordt beschermd tegen corrosie. Toepassingsgegevens van een groentekas in een kustgebied tonen aan dat een verwarmingssysteem met gegalvaniseerde lamellenbuizen binnen 5 jaar geen duidelijke roest vertoonde, met slechts een afname van 3% in warmteafvoerrendement. Daarentegen vertoonden stalen lamellenbuizen die in dezelfde periode werden geïnstalleerd uitgebreide roest en was het nodig om 30% van de buizen te vervangen om de normale werking te behouden.

Wat betreft duurzaamheid en stabiliteit van de warmteafvoer, hebben stalen lamellenbuizen last van roestproblemen, wat leidt tot aanslagvorming in de buizen en losraken van de lamellen aan de buitenkant bij langdurig gebruik, wat resulteert in een jaarlijkse afname van het warmteafvoerrendement van 5%-8%. De gegalvaniseerde laag op gegalvaniseerde lamellenbuizen voorkomt niet alleen corrosie, maar vermindert ook de hechting van aanslag in de buizen (het gladde zinklaagoppervlak maakt het moeilijk voor aanslag om zich af te zetten), met een jaarlijkse afname van het warmteafvoerrendement van slechts 1%-2%. De combinatie van lamellen en buisbody is stabieler en minder gevoelig voor losraken door corrosie.

III. Toepassingsscenario's: Omgevingsbehoeften bepalen de geschiktheid

De geschiktheid van de twee soorten lamellenbuizen is volledig gebaseerd op de corrosiebestendigheidseisen:

• Stalen lamellenbuizen zijn meer geschikt voor droge, niet-corrosieve binnenscenario's, zoals gewone verwarming in woningen in de winter (binnenvochtigheid 40%-50%) en droge machinale bewerkingswerkplaatsen (geen stof, geen vocht). In deze scenario's kunnen stalen lamellenbuizen voldoen aan de gebruiksbehoeften gedurende 5-8 jaar met jaarlijks schilderonderhoud, en de initiële kosten zijn lager, waardoor ze geschikt zijn voor projecten met beperkte budgetten en stabiele omgevingen.
• Gegalvaniseerde lamellenbuizen zijn de voorkeurskeuze voor vochtige en corrosieve omgevingen, zoals landbouwkasen (vochtigheid 70%-85%), voedselverwerkingswerkplaatsen (hoge vochtigheid door frequent schoonmaken), kustgebouwen (veel zoutnevel) en chemische opslagplaatsen (kleine hoeveelheden corrosieve gassen). Bovendien kunnen voor scenario's waar frequent onderhoud onhandig is (zoals verwarmingsbuizen die op grote hoogte in industriële fabrieken zijn geïnstalleerd), de onderhoudsarme eigenschappen van gegalvaniseerde lamellenbuizen de onderhoudskosten aanzienlijk verlagen.

IV. Economische kosten: Evenwicht tussen investering op korte termijn en voordelen op lange termijn

Wat betreft de initiële investering zijn gegalvaniseerde lamellenbuizen 15%-25% duurder dan stalen lamellenbuizen, waardoor sommige budgetgevoelige projecten de voorkeur geven aan stalen lamellenbuizen.

Vanuit een perspectief van de volledige levenscycluskosten (initiële investering + onderhoudskosten + vervangingskosten) zijn gegalvaniseerde lamellenbuizen echter economischer. Over een gebruiksperiode van 10 jaar: stalen lamellenbuizen vereisen elke 2-3 jaar schilderonderhoud, waarbij elk onderhoud ongeveer 20% van de initiële investering kost, en 50% van de buizen moet binnen 10 jaar worden vervangen, wat resulteert in een totale kostprijs van ongeveer 2,5 keer de initiële investering. Gegalvaniseerde lamellenbuizen vereisen slechts 2-3 eenvoudige reinigingen binnen 10 jaar, zonder dat buizen hoeven te worden vervangen, wat resulteert in een totale kostprijs van ongeveer 1,2 keer de initiële investering.